Osteokondroz neden ortaya çıkıyor ve nasıl tedavi ediliyor?

30 Nisan 2025

Osteokondroz, omurganın kıkırdak dokularında dejeneratif-distrofik değişikliklerin teşhis edildiği, ayrıca intervertebral disklerin yapısının ve işlevselliğinin bozuklukları eşlik ettiği bir hastalıktır. Hasarlı dokuların lokalizasyonuna bağlı olarak, servikal, torasik ve lomber osteokondroz ayırt edilir.

Osteokondroz nedir? Osteokondroz, intervertebral disklerin dejeneratif ve distrofik lezyonlarının meydana geldiği spinal kolonun bir hastalığıdır. Osteokondroz gelişimiyle, vertebral doku için dejeneratif-distrofik lezyonlar geçerlidir.

Osteokondrozun gelişimini gösteren ana özellik, boyun, sırt, bel alanında, ilerleme ile ağrıdır, ağrı osteokondrozun negatif dinamikleri, kas dokusunun atrofisi, bozulmuş duyarlılığın yanı sıra iç organların disfonksiyonu ile provresyonu kanıtlar. yerinden edilme. Zamanında tedavi olmadığında, osteokondroz tedavi edilemez bir duruma gelişir.

Osteokondrozun nedenleri Osteokondroz gelişimindeki ana faktör omurga üzerinde düzensiz bir yüktür. Bir omuzda veya bir yandan bir çanta taşıma alışkanlığı, oturma pozisyonunda yanlış bir poz, aşırı yumuşak bir yatakta bir rüya, yüksek bir yastık, anatomik olarak yanlış ayakkabı türleri giymek, yükün yanlış dağılımının yaygın bir nedenidir.

Ek risk faktörleri, hipodynamia, hareketsiz bir yaşam tarzı, aşırı kilo, sırt yaralanmaları, alt ekstremiteler, düz ayaklar ve kas-iskelet sisteminin diğer bozukluklarının yanı sıra vertebral kolonun kan akışındaki yaşa bağlı değişikliklerde yaşa bağlı dejeneratif süreçleri içerir.

Osteokondroz etiyolojisinde, aşağıdaki faktörler de rol oynayabilir:

vücudun fiziksel aşırı gerilimi; nöro-duygusal tükenme; besinlerin tam asimilasyonunu önleyen gastrointestinal sistemin metabolik bozuklukları, zehirlenmesi, hastalıkları; Profesyonel riskler, özellikle titreşim platformlarında çalışmak; genetik yatkınlık; aktif büyüme, skolyoz sırasında duruş ihlali; rahatsız ayakkabılar giyiyor (sıkışık, topuklu); uzun süreli ve/veya düzenli dehidrasyon; alt diyet, hipovitaminoz; sigara içmek; Gebelik, özellikle çoklu, gelişmemiş bir kas-ligamentöz aparatla (vücudun ağırlık merkezinin yer değiştirmesi nedeniyle) kombinasyon olarak. Osteokondrozun gelişim aşamaları Hastalığın dinamiklerindeki osteokondroz dört aşamadan geçer:

1. evre (derece) osteokondrozu, intervertebral diskin pulpos çekirdeğindeki patolojinin başlangıç aşaması ile karakterizedir. Aşırı yük nedeniyle, çekirdeğin dehidrasyonu (dehidrasyon) işlemi başlar, bu da diskin yüksekliği parametresinde ve fibröz halkada çatlakların oluşumunda bir azalmaya yol açar. Bu aşamada semptomlar genellikle yoktur, rahatsız edici bir statüslü poz, aktif hareket vb. 2 aşamada, disklerin yüksekliğinde bir azalma, omurlar ve omurgalı ve bağların sarkması arasındaki mesafede bir azalmaya yol açar. Bu, etkilenen disklerle omurların hareketliliğinin artmasına neden olur, bu da yer değiştirmeleri veya kaymalarıyla tehlikelidir. Hastalığın ikinci aşamasında, özellikle bazı yük türleri, hareketler, pozisyonlar ile rahatsızlık, ağrı meydana gelir; Osteokondroz 3 aşamaları (derece), intervertebral disklerin prolapslarının ve çıkıntılarının oluşumu ile karakterize edilir, subluxis ve/veya intervertebral eklemlerin artrozu gelişimi eşlik edebilir. Bazı hareket türleri ile hastalar sertlik, yetersiz hareketlilik, karıncalanma hissi, uzuvlarda uyuşma meydana gelebilir. Bu aşamada, etkilenen disklerin lokalizasyonuna bağlı olarak osteokondroz arka, boyun, lumbosakral departmanda veya koksikste açıkça hissedilir; Osteokondrozun 4 aşamasında, vücut omurların hipermobilitesinin sonuçlarını ayarlamaya ve omurganın bozulmuş işlevselliğine uyum sağlamaya çalışıyor. Osteofitler, vertebral fiksasyonu ele geçiren yeni kemik oluşumları, omurların temas yerlerinde oluşur. Bununla birlikte, bazı durumlarda, osteofitler sinirlerin ihlaline neden olabilir, omurları yaralayabilir. Fibröz ankiloz intervertebral disklerde ve eklemlerde başlar. Mikrotrauma ve sinir köklerinin ihlallerinin yokluğunda, hastalığın semptomları azalır. Osteokondroz semptomları Osteokondrozun ana semptomları, boyunda, sırtta rahatsızlık ve/veya ağrı hissidir. Duyguların şiddeti ve ek semptomların varlığı hastalığın aşamasına bağlıdır. Hastayı incelerken ve bir anamnez toplarken, uzman, vertebral kolonun enine veya uzunlamasına düzleminde gözlenen omurganın görsel olarak belirlenmiş eğriliği ile osteokondroz varlığını varsayarak başlangıç tanısını yürütür. Servikal ve lomberin intervertebral disklerinin patolojileri, sternum alanındaki dejeneratif ve distrofik değişikliklerden çok daha sık bulunur.

Hasta tarafından hissedilen osteokondroz belirtileri, hastalığın evresine bağlı olarak, silinen veya telaffuz edilen periyodik veya kalıcı bir sırt yorgunluğu hissi içerir. Ağrı boyun, sırt, göğüs, omuz kuşakta lokalize edilebilir, karmaşık hale getirilebilir, üst ekstremitelerin hareketlerini daha da sıkıştırabilir.

Osteokondrozun klinik resmi büyük ölçüde patolojinin lokalizasyonuna, sürecin gelişim derecesine, hastaların bireysel özelliklerine bağlıdır. İntervertebral disklerin patolojisi, yer değiştirmeleri, çıkıntı, fıtıklar ve osteofitlerde bir artış çeşitli sonuçlara yol açar. En yaygın olanlar arasında, dokularda normal kan dolaşımının ihlalleri, sinir uçlarının sıkıştırılması, omurga kanalının işlev bozukluğu, ödem, dokuların ve yapıların fibrozu ayırt edilir.
Bu tür sonuçlara birçok farklı semptom eşlik edebilir, bu da hastalıkların hatalı bir tanısına yol açar.
Osteokondrozun en yaygın ve karakteristik belirtileri aşağıdakileri içerir:

arkada ağrı, boyun, bel, omuz kuşak, kaburgaların alanları; Rahatsızlık, vücudun bazı pozisyonlarında meydana gelen vücut hareketlerinin sertliği, eğimler, dönüşler, artan kas gerginliği; üst ve alt ekstremitelerin uyuşma hissi; kas ve eklem rahatsızlığı, kas krampları; baş ağrısı, baş dönmesi, artan yorgunluk; kalpte ağrı; ellerin duyarlılığının ihlali; Kas hipotansiyonu. Osteokondroz belirtileri patolojinin lokalizasyonuna bağlı olarak farklılık gösterir:

Servikal omurganın osteokondrozu, boyunda ağrı, eller, omuz kemeri, omuz bölgesine yayılan ve omuz hakim; Baş ağrısı, baş dönmesi, "sinekler" veya gözlerin önündeki lekelerin titremesi, kulaklardaki gürültü not edilir; Torasik omurgaya zarar vererek ağrı göğüs bölgesinde, kalp, omzun iç yüzeyinde, koltuk altındaki bölgede lokalize edilir, nefes alma rahatsızlığı da not edilir, nefes darlığı mümkündür; Lumbosakral omurganın osteokondrozu, bacaklara, üst uyluklara veya pelvik organlara ışınlama ile alt sırttaki ağrı ile ortaya çıkar, cinsel disfonksiyon sıklıkla birleştirilir. Yüzeysel semptomlar - sırtın yorgunluğu, ağrı - sadece osteokondrozun varlığını değil, aynı zamanda diğer hastalıkların eklenmesini veya intervertebral disklerin distrofisi ile ilişkili olmayan diğer patolojik süreçlerin ve bozuklukların gelişimini gösterebilir. Osteokondroz tanısı sadece bir uzman tarafından yapılabilir ve bu tür semptomlarla kendi kendini birleştirme kabul edilemez.

Osteokondroz tanısı

Teşhis yapmak için enstrümantal inceleme yöntemleri kullanılır:

X -Ray Omurilik İncelemesi; miyelografi; Hassasiyetin nörolojik araştırması, refleksler. Teşhisin farklılaşması ve açıklanması için reçete edilen ek yöntemler, patoloji aşaması şunları içerir:

omurganın bilgisayarlı tomografisi (BT); nükleer-manyetik rezonans (JAMR); Manyetik Rezonans Görüntüleme (MRI). Osteokondroz için terapi yönleri Tedavi entegre bir yaklaşıma dayanmaktadır ve sahneye bağlı olarak 1 ila 3 aylık yoğun bakım ve nüksün sonucunu ve önlenmesini pekiştirmek için 1 yıl destekleyici önlemler sürer.

Osteokondroz, osteokondroz derecesine ve hastanın sağlığına bağlı olarak iki yön için tedavi yapılır. Hastalığın konservatif tedavisi, ilaç almak, bir dizi egzersiz yapmaktan oluşur. Hemen hemen her durumda cerrahi tedavi ilk tercih yöntemi olamaz ve pozitif dinamiklerin yokluğunda, hastalığın uzun süreli konservatif tedavinin arka planına karşı ilerlemesi için reçete edilir.

Tıbbi tedavi yöntemlerine ek olarak, osteokondroz için genel önerileri izlemek gerekir: bir diyet gözlemleyin, rehabilitasyon için gerekli önlemleri alın.

Osteokondrozun konservatif tedavisi Muhafazakar tedavi, ağrı sendromunu durdurmayı, omuriliğin işlevselliğini normalleştirmeyi ve negatif değişikliklerin önlenmesini amaçlamaktadır.
Osteokondrozun konservatif tedavisi aşağıdaki tedavi türlerini içerir:

İlaç Terapisi. Osteokondroz için ilaçlar ağrı sendromlarını, dokulardaki enflamatuar süreçleri durdurmak ve vücudun metabolik süreçlerini normalleştirmek için kullanılır. Belirgin ağrı sendromu ile, kas-tonik sendromunun şiddetinde bir azalmaya katkıda bulunan sinir uçlarının ilaç bloke edilmesi önerilir. Aşağıdaki abluka türleri ayırt edilir: tetik noktalarının bloke edilmesi, intraosseöz, faset, paravertebral, epidural; Fizyoterapi yöntemleri. Fizyoterapötik prosedürler, rehabilitasyon döneminde ağrıyı azaltmaya, ilaçların etkisini artırmaya yardımcı olur. Ultrason dalgalarının, manyetik alanların, düşük frekanslı akımların, lazer ışınlarının vb. En yaygın kullanımı Fizyoterapi egzersizleri (egzersiz terapisi) ve kinesapi yöntemleri. Düzenli ve doğru yürütme ile baharat kompleksi, duruşun düzeltilmesine katkıda bulunur, kas korse, bağ aparatını güçlendirir, kas fonksiyonunu normalleştirir, sinir liflerinin sıkışmasını azaltır ve osteokondroz komplikasyonlarının önlenmesine yardımcı olur. Egzersiz tedavisi ve kinesitaputik prosedürler, metabolik süreçlerin normalleştirilmesini, intervertebral disklerin tam beslenmesini, omurların ve disklerin düzenlenmesini geri yüklemeyi amaçlamaktadır, bunlar aralarındaki yükün kas -iskelet sisteminde düzgün dağılımı; masaj. Manuel masaj teknikleri, dokulara kan akışını iyileştirmek, kas kramplarını ve kelepçelerini hafifletmek ve genellikle kan dolaşımını iyileştirmek için kullanılır. Terapötik aktivitenin bir yönü olarak hidromassage, listelenen etkilere ek olarak, vücudun sinir sisteminin normalleşmesine katkıda bulunur; Manuel terapi. Manuel tedavi yöntemleri ayrı ayrı seçilir. Vücudun kas -iskelet sistemi üzerindeki nokta etkisi, kan dolaşımının iyileştirilmesine, lenfin dolaşımını iyileştirmeye yardımcı olur, metabolizmayı iyileştirir, kas -iskelet sisteminin hareketliliğini arttırır, bağışıklık sistemini güçlendirir ve osteokondrozun komplikasyonlarını önleme aracı olarak hizmet eder; Özel ekipman kullanılarak omurganın çekiş yöntemi (çekiş) yöntemi ile tedavi. Manipülasyonların amacı, intervertebral boşluğu normal parametrelere yükseltmek, omuriliğin yapısının ihlallerinin düzeltilmesidir. Osteokondrozun önlenmesi

Osteokondrozun nedenleri esas olarak vücudun gereksinimlerine, yetersiz beslenmeye, vücuttaki aşırı yüklere dikkat edilmesiyle bağlantılıdır. Omurgadaki patolojik değişikliklerin başlangıcını önlemek ve mevcut osteokondrozun dinamiklerini kısıtlamak için, sağlıklı bir yaşam tarzının genel ilkelerine uyması önerilir:

Hipodynamia olasılığı istisnası: Orta spor: şarj, koşma, yüzme, bisiklet, kayaklar, jimnastik, temassız mücadele türleri, vb. ; Statik pozisyonda uzun bir konaklama ile ilgili çalışma veya başka bir aktivite biçimi yaparken, kan dolaşımını geri kazanmak için her 45 dakikada bir sıcak için mola vermek gerekir. Gerekirse, uzun bir süre otururken, doğru sandalyeleri seçmelisiniz, omurganın desteğini sağlayan sandalyeler, ellerin masadaki konumuna, yerdeki bacaklara veya özel bir standa uygunluğu izlemelisiniz, duruşa (hatta sırt, rahat omuzlar); Gece uykusu için, düz bir yüzeye sahip elastik, daha iyi ortopedik bir yatak seçmek, yüksek veya çok düz yastıklardan kaçınmak gerekir; Gerekirse, gerizekalıları önlemek için ağır nesneler yetiştirin ve/veya giyin, yarı -presyon pozisyonundan ciddiyeti kaldırarak, belini destekleyen özel kayışlar kullanın; Ortopedi olarak doğru ayakkabıların seçimi: İlgili ayak genişliği ile, yüksek topuklu ve zamanında değiştirilmesi omurgadaki yükü azaltmaya yardımcı olacaktır, bu özellikle bir çocuğu taşıma döneminde kadınlar için önemlidir. Yaz aylarında, eşit olmayan bir yüzeyde yalınayak yürüme yeteneğini ihmal etmeyin, bu ayın kaslarını güçlendirir ve kas -iskelet sisteminden gerilimi giderir; Doğru diyet, içme modu genel sağlığa katkıda bulunur ve normal olarak metabolizmanın korunmasına yardımcı olur; Artan duygusallık, strese kas spazmodik reaksiyonu ile kaygı eğilimi ile gevşeme yöntemlerini incelemeye değer.